ഇലകള്‍ പൊഴിച്ചിട്ട
രാത്രിതന്‍ കരങ്ങളില്‍,
നിദ്രതന്‍ വിരിമാറി-
ലണയും കുരുവികള്‍.
ഒഴുകു മരുവിതന്‍
ദീര്‍ഘമാം നിശ്വാസങ്ങള്‍
ഈറനാം ഹൃദയത്തില്‍
ചെന്നടിച്ചുടയുന്നു
വിയര്‍പ്പിന്‍ കണങ്ങളില്‍
കുതി ര്‍ ന്നൊരിളം തൂവല്‍
തെന്നലിന്‍ മാതൃത്വത്തിന്‍
താരാട്ടു കൊതിക്കുന്നൂ.
ഇരുളില്‍ ചിതറിയ-
ചകിരിക്കൂട്ടില്‍നിന്നും
മാമരം മുറിച്ചിട്ട
കരച്ചില്‍ മാത്രം കേള്‍ക്കാം...
2010, ജൂലൈ 9, വെള്ളിയാഴ്‌ച
2010, ജൂലൈ 2, വെള്ളിയാഴ്‌ച
കവിത) മഴ- ശബാന.പി.കെ. (viii-d)
മഴ എന്‍ മനോവാടിയില്‍
കുളിരു തൂകി നില്പൂ
അരികിലെത്തുമീ മഴതന്‍
നൊമ്പരമൊഴി കേള്‍ക്കാന്‍
കാതോര്‍ത്തു നില്പൂ ഞാന്‍
ഭൂമിയിലെങ്ങും
കോരിച്ചൊരിയുമീ മഴ
എന്‍ ഉണര്‍വ്വിന്നുഷസ്സാം മഴ
ഉള്ളിലുറങ്ങുമാ നോവുണര്‍ത്തുന്ന
അഴകിന്‍ മഴ
എന്‍ മനസ്സിന്‍ മലര്‍വാടിയില്‍
കുളിരുതൂകി നില്പൂ
കുളിരു തൂകി നില്പൂ
അരികിലെത്തുമീ മഴതന്‍
നൊമ്പരമൊഴി കേള്‍ക്കാന്‍
കാതോര്‍ത്തു നില്പൂ ഞാന്‍
ഭൂമിയിലെങ്ങും
കോരിച്ചൊരിയുമീ മഴ
എന്‍ ഉണര്‍വ്വിന്നുഷസ്സാം മഴ
ഉള്ളിലുറങ്ങുമാ നോവുണര്‍ത്തുന്ന
അഴകിന്‍ മഴ
എന്‍ മനസ്സിന്‍ മലര്‍വാടിയില്‍
കുളിരുതൂകി നില്പൂ
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റുകള്‍ (Atom)